உண்மையும் வேகமும் - சில வரிகள்!

உண்மைகள் சிதறிக்கிடக்கின்றன:

நகரங்களின் முட்டிமோதும் மூளையுள்ள மனிதர் நடமாடும்

தெருக்களில் அல்ல,

ஏதோ ஒருசில மூலைகளில்

ஒளிபார்த்தறியாத பள்ளங்களில்

தினமும் நீரூற்றும் தொட்டிச்செடியில்

மின்னஞ்சலின் கடவுச்சொற்களில்

பார்க்கத் தவறிய புன்னகைகளில்

நண்பனின் தாமதங்களில்

பரிமாறிக்கொள்ளாத வாழ்த்துக்களில்

கைபேசியின் தவறிய அழைப்புகளில்...

உண்மைகள் சிதறிக்கிடக்கின்றன.

---

சாலையின் விளிம்புகளில் 'டேக் ஆஃப்' ஆகி,

நான் நிஜமாகவே பறக்கிறேன்

தூரத்தில் ஒருவன் எலும்பு நொறுங்க

அடிவயிற்றிலிருந்து தொண்டைவரை 'த்ரில்'

நான் இன்னும் வேகமாய்

கூட்டம் அவனை வேடிக்கை பார்க்க

நான் (அதோ) சாலையின் மறுமுனையில்

இன்னும் வேண்டும் 'த்ரில்'

வேகம், வேகம்...

என் 'பைக்' நூறுக்கு மேல் போகாதே!

இல்லையே, நான் பறக்கிறேனே 110, 120, 125....

கூட்டத்தின் நடுவில் எனது கவசத்துடன் அவன்

அது நானும்தான்!

----